
John Durham hedh Poshtë pretendimin për Bombë, thotë se Ekspozohen Gënjeshtrat e Avokatit të Clinton!
Këshilltari Special John Durham sapo hodhi një bombë të madhe për avokatin e Clinton, Michael Sussmann, një lojtar kyç në mashtrimin e Rusisë dhe trazirat që rezultuan dhe një nga objektivat kryesore të hetimit të Durham deri më tani.
Ajo bombë është se ekipi i Durham-it ka zbuluar një provë mes James Baker, Këshilltar i Përgjithshëm i FBI-së në atë kohë, dhe Michael Sussman, një tekst që Durham po pretendon se tregon se Sussman gënjeu FBI-në për punën e tij në emër të Fushatës së Klintonit. Ai tekst, i datës 18 shtator 2016, thuhet se thotë:
“Jim – është Michael Sussmann. Unë kam diçka të ndjeshme ndaj kohës (dhe të ndjeshme) që duhet të diskutoj. A keni disponueshmëri për një takim të shkurtër nesër? Unë po vij vetë – jo në emër të një klienti apo kompanie – dua të ndihmoj Byronë. Faleminderit.”
Sipas Just the News, prokurorët e Durham synojnë ta përdorin atë test, veçanërisht pjesën ku ai thotë se është i vetëm, për të provuar se ka gënjyer. Sipas fjalëve të tyre nga një mocion i fundit:
“I pandehuri gënjeu në atë takim, duke i deklaruar në mënyrë të rreme Prokurorit të Përgjithshëm se ai nuk po i jepte akuzat FBI-së në emër të ndonjë klienti. Në fakt, i pandehuri kishte mbledhur dhe përcjellë akuzat në FBI në emër të të paktën dy klientëve të veçantë, duke përfshirë (i) një ekzekutiv teknologjik (“Tech Executive-1”) në një kompani interneti me qendër në SHBA (“Internet Company- 1”), dhe (ii) Fushata e Klintonit.”
Pse ky pretendim është vendimtar për të vërtetuar se ai gënjeu është se një vit më vonë ai pranoi se iu drejtua FBI-së jo vetë, por në emër të një klienti, duke thënë:
“Ne patëm një bisedë, siç bëjnë avokatët me klientët e tyre, për nevojat dhe objektivat e klientit 1 dhe kursin më të mirë për të ndjekur një klient. Dhe kështu mund të ketë qenë një vendim që kemi arritur së bashku. Dua të them, nuk dua të nënkuptoj se isha disi i drejtuar për të bërë diçka kundër gjykimit tim më të mirë, ose se ishim në ndonjë lloj konflikti.
Kapja në atë gënjeshtër është një lajm i keq për Sussmann. Jo vetëm që besueshmëria e tij në pretendimet e ardhshme do të zvogëlohet duke u kapur, por teksti e ndihmon Durhamin të provojë rastin e tij që Sussman fillimisht pretendoi se ai nuk po e bënte këtë në emër të ndonjë klienti kur iu drejtua FBI-së, një pretendim që avokatët e Sussman kanë kontestuar.
Deri më tani, ata e kanë sulmuar pretendimin sepse Durham u mbështet vetëm në një dëshmitar për ta bërë atë, duke thënë:
“Prokurori Special ka ngritur një akuzë për deklarim të rremë në bazë të një deklarate të supozuar gojore të bërë më shumë se pesë vjet më parë për të cilën ka vetëm një dëshmitar të vetëm, z. Baker; për të cilat nuk ka regjistrim; dhe për të cilat nuk ka shënime të njëkohshme nga askush që ishte në të vërtetë në takim.”
Tani, me tekstin në dorë (duke supozuar se është autentik), Durham mund ta hedhë poshtë këtë dhe të tregojë se Sussmann në fakt gënjen.
Ata gjithashtu kanë pretenduar se edhe nëse Sussmann ka gënjyer, gënjeshtra nuk është materiale. Durham nuk u pajtua edhe në këtë pikë. Duke përshkruar pse ajo gënjeshtër është materiale, dhe kështu e rëndësishme, Durham tha:
“Deklarata e rreme e të pandehurit drejtuar Këshilltarit të Përgjithshëm të FBI-së ishte qartësisht materiale, sepse ajo mashtronte Prokurorin e Përgjithshëm, ndër të tjera, për faktin kritik që i pandehuri po shpërndante akuza shumë shpërthyese për një kandidat të atëhershëm për President në emër të dy klientëve të veçantë, njëri. prej të cilave ishte fushata kundërshtare presidenciale”.
Kjo është e re e madhe, një hap i madh përpara në rastin e Durham kundër Sussmann.
/Stopfake.al/