“Udhëheqësit e Rinj Globalë” të Forumit Ekonomik Botëror është një Rrjet masiv i Mbretërve, Politikanëve dhe Teknologjisë së Madhe të Miliarderëve dhe “Elitave” të tjera …

Nëpërmjet programit të tij Liderët e Rinj Globalë, Forumi Ekonomik Botëror ka qenë instrumental në formësimin e një rendi botëror që minon të gjitha parimet demokratike.

Për disa dekada, ky program ka ushqyer udhëheqës të pajtueshëm që veprojnë si agjentë të WEF në qeveritë në mbarë botën. Pasojat janë të gjera dhe mund të rezultojnë shkatërruese për njerëzimin.

Më duhet të them se pastaj përmend emra si zonja Merkel, madje edhe Vladimir Putin e kështu me radhë, të gjithë kanë qenë Liderë të Rinj Global të Forumit Ekonomik Botëror. Por ajo për të cilën jemi vërtet krenarë tani me brezin e ri si kryeministri Trudeau, presidenti i Argjentinës e kështu me radhë, është se ne depërtojmë në kabinete… Është e vërtetë në Argjentinë dhe është e vërtetë në Francë tani…” – Klaus Schwab

Shikoni më poshtë listën:

Në vitin 1992, Klaus Schwab dhe Forumi Ekonomik Botëror nisën një program të quajtur fillimisht Liderët Globalë të së nesërmes. Në vitin 2004, ky program u shndërrua në Forumin për Liderët e Rinj Globalë (të cilin e trajtoj në librin tim The Global Coup D’Etat) – një program 5-vjeçar i indoktrinimit në parimet dhe qëllimet e WEF-ve.

Qëllimi ishte – dhe është – gjetja e liderëve të ardhshëm të përshtatshëm për shoqërinë globale në zhvillim. Programi ka përfshirë që nga fillimi i tij politikanë, liderë biznesi, anëtarë të familjes mbretërore, gazetarë, interpretues dhe influencues të tjerë kulturorë që kanë shkëlqyer në fushat e tyre, por nuk kanë mbushur ende 40 vjeç (fillimisht 43 për të përfshirë Angela Merkel).

Që atëherë, ajo është rritur në një rrjet të gjerë global udhëheqësish të përkushtuar me burime dhe ndikim të madh, të gjithë duke punuar për të zbatuar planet teknokratike të Forumit Ekonomik Botëror në vendet dhe fushat e tyre përkatëse.

“Rrjeti krijon një forcë për ndikim mbarëbotëror nëpërmjet kombinimit të aftësive dhe burimeve individuale të anëtarëve të tij.”

Siç thotë Klaus Schwab në thënien hyrëse, është bërë shumë i suksesshëm. Tashmë në vitin e parë, 1992, u zgjodhën një sërë kandidatësh me ndikim të lartë. Midis 200 të përzgjedhurve ishin profile globale si Angela Merkel, Tony Blair, Nicolas Sarkozy, Billy Boy, Bono, Richard Branson (Virgin), Jorma Ollila (Shell Oil) dhe José Manuel Barroso (President i Komisionit Evropian 2004–2014). [1]

Një tjetër “Udhëheqës global i së nesërmes” 2000 ishte Chrystia Freeland, Zëvendës Kryeministre dhe Ministre e Financave e Kanadasë, një gazetare dhe autore e cila më parë ishte drejtoreshë menaxhuese e Thomson Reuters dhe zëvendësredaktor i Financial Times. Ajo është gjithashtu anëtare e bordit të Forumit Ekonomik Botëror.

“Si Ministre e Jashtme, ajo udhëhoqi dhe përfundoi me sukses rinegocimin e Marrëveshjes së Tregtisë së Lirë të Amerikës së Veriut (NAFTA) ndërmjet Kanadasë, Meksikës dhe Shteteve të Bashkuara. Në nëntor 2019, znj. Freeland u emërua Zëvendës Kryeministre e Kanadasë dhe Ministre e Çështjeve Ndërqeveritare. Në këtë cilësi, ajo drejtoi përgjigjen e bashkuar të Kanadasë ndaj pandemisë COVID-19. (Forumi Ekonomik Botëror) [2]

Më shumë shembuj të liderëve të rinj globalë me ndikim [3]:

Princesha e Kurorës Victoria e Suedisë
Princi i Kurorës Haakon i Norvegjisë
Princi i kurorës Fredrik i Danimarkës
Princi Jaime de Bourbon de Parme, Holandë
Princesha Reema Bint Bandar Al-Saud, ambasadore për Arabinë Saudite në SHBA
Jacinda Arden, kryeministre e Zelandës së Re
Alexander De Croo, kryeministër i Belgjikës
Emmanuel Macron, President i Francës
Sanna Marin, kryeministre e Finlandës
Carlos Alvarado Quesada, President, Kosta Rika
Faisal Alibrahim, Ministër i Ekonomisë dhe Planifikimit, Arabia Saudite
Shauna Aminath, Ministre e Mjedisit, Ndryshimeve Klimatike dhe Teknologjisë, Maldive
Ida Auken, deputete, ish-ministre e Mjedisit, Danimarkë (autore e artikullit famëkeq “Mirë se erdhe në 2030: Unë nuk zotëroj asgjë, nuk kam privatësi dhe jeta nuk ka qenë kurrë më e mirë”)
Annalena Baerbock, Ministre e Punëve të Jashtme, Udhëheqëse e Aleancës 90/Die Grünen, Gjermani
Kamissa Camara, Ministre e Ekonomisë dhe Planifikimit Dixhital, Mali
Ugyen Dorji, Ministër i Punëve të Brendshme, Butan
Martín Guzmán, Ministër i Financave, Argjentinë
Muhammad Hammad Azhar, Ministër i Energjisë, Pakistan
Paula Ingabire, Ministre e Teknologjisë së Informacionit dhe Komunikimit dhe Inovacionit, Ruanda
Ronald Lamola, Ministër i Drejtësisë dhe Shërbimeve Korrektuese, Afrika e Jugut
Birgitta Ohlson, Ministre për Çështjet e Bashkimit Evropian 2010–2014, Suedi
Mona Sahlin, Kryetare e Partisë së Social Demokratëve 2007–2011, Suedi
Stav Shaffir, lider i Partisë së Gjelbër, Izrael
Vera Daves de Sousa, Ministre e Financave, Angolë
Leonardo Di Caprio, aktor dhe aktivist i klimës
Mattias Klum, fotograf dhe ambientalist, Suedi
Jack Ma, Themeluesi i Alibaba
Larry Page, Themeluesi i Google
Ricken Patel, Themeluesi i Avaaz
Jimmy Wale, Themeluesi i Wikipedia
Jacob Wallenberg, Kryetar i Investitorëve
Niklas Zennström, Themeluesi i Skype
Mark Zuckerberg, themelues i Facebook

Qëllimi që nga fillimi ka qenë “identifikimi dhe avancimi i një axhende globale të orientuar drejt së ardhmes, duke u fokusuar në çështjet në kryqëzimin e sektorit publik dhe privat”.

Partneritetet Publiko-Privat janë një nga themelet e filozofisë së Forumit Ekonomik Botëror. Kjo do të thotë, një bashkim midis shtetit dhe kompanive të mëdha (të njohura edhe si korporativizëm) me synimin për të zgjidhur problemet globale në një mënyrë më “efektive”. Zgjedhja e liderëve pasqyron qartë këtë aspiratë.

Grupi i Liderëve të Rinj Global fillimisht u udhëzua të identifikonte sfidat kryesore të shekullit të 21-të. Këto përfshinin paqen, mjedisin, arsimin, teknologjinë dhe shëndetin – fusha të cilat këta liderë të ardhshëm mund t’i shfrytëzonin politikisht, ekonomikisht dhe kulturalisht në mijëvjeçarin e ri.

Partnerët për udhëheqësit globalë të së nesërmes në vitin 2000 ishin kompani të mëdha globale si The Coca Cola Company, Ernst & Young, Volkswagen dhe BP Amoco. Këto mund të kontribuojnë në axhendë duke “luajtur një rol aktiv në zhvillimin dhe zbatimin e konceptit të projektit GLT. Prandaj, partnerët mund të marrin pjesë aktive në zhvillimin e programeve GLT; përfaqësuesit e kompanive partnere si dhe të ftuarit e tyre janë të ftuar në takimet e GLT..” Që kur Liderët Global të së nesërmes u shndërruan në Liderë të Rinj Globalë 2004, partnerë të tillë si Fondacioni Bill & Melinda Gates, Google dhe JPMorganChase (me alumni nga program) kanë marrë pjesë gjithashtu si sponsorë.

Partnerët për udhëheqësit globalë të së nesërmes në vitin 2000 ishin kompani të mëdha globale si The Coca Cola Company, Ernst & Young, Volkswagen dhe BP Amoco. Këto mund të kontribuojnë në axhendë duke “luajtur një rol aktiv në zhvillimin dhe zbatimin e konceptit të projektit GLT. Prandaj, partnerët mund të marrin pjesë aktive në zhvillimin e programeve GLT; përfaqësues të kompanive partnere si dhe të ftuarit e tyre janë të ftuar në takimet e GLT…”

Që kur Liderët Global të së nesërmes u shndërruan në Udhëheqës të Rinj Global 2004, partnerë të tillë si Fondacioni Bill & Melinda Gates, Google dhe JPMorganChase (me alumni nga programi) kanë marrë pjesë gjithashtu si sponsorë.

Pasoja përfundimtare e partneriteteve publike-private dhe e këtyre zonave të synuara është krijimi i një kontrate sociale kryesisht fashiste, në të cilën individi është nënshtruar ndaj këtyre interesave të fuqishme. Qëllimet fisnike për të krijuar një botë më të mirë janë rrëmbyer gjithashtu. Kjo është veçanërisht e dukshme në kontekstin e partneritetit midis WEF dhe OKB-së dhe zbatimin e qëllimeve globale (Axhenda 2030) përmes aplikimit të teknologjive të Revolucionit të Katërt Industrial.

Kjo do të thotë se parimet demokratike dhe ndarja e pushtetit të shekullit të 20-të janë minuar plotësisht dhe në vend të kësaj janë zëvendësuar nga një klasë e re globale që formëson të ardhmen tonë të përbashkët bazuar në interesat e tyre. Kjo ka çuar në një privatizim de fakto të qeverive kombëtare dhe organizatave ndërkombëtare, ku lobistët nuk mbahen më në holl, por janë zhvendosur në selinë e pushtetit, duke formuar politika që ndikojnë drejtpërdrejt në jetën tonë. Çfarë do të thotë kjo është bërë veçanërisht e dukshme që nga shpallja e pandemisë në mars 2020.

Për më tepër, korporatat kryesore shumëkombëshe të menaxhimit të investimeve si BlackRock, të udhëhequra nga vetë Larry Fink i Forumit Ekonomik Botëror, kanë lëvizur vazhdimisht pozicionet e tyre përpara.

Ekonomisti dhe gazetari gjerman Ernst Wolff beson se shumë nga liderët kombëtarë të përfshirë në programin Young Global Leader janë përzgjedhur për gatishmërinë e tyre për të kryer axhendën e ashpër të bllokimeve në vitet e fundit pa bërë asnjë pyetje, dhe se dështimi i tyre i afërt (siç dëshmohet nga një pakënaqësi në rritje e masave) do të përdoret si një justifikim për të krijuar një formë të re të Qeverisjes Globale ku shtetet e vjetra kombëtare bëhen kryesisht të vjetruara. Një monedhë e re dixhitale globale me të ardhura bazë universale (UBI) mund të prezantohet gradualisht për të zëvendësuar sistemin tonë monetar të dënuar. [4]

Ky përfundim përkon pjesërisht me timin. Ai mbështetet gjithashtu nga skenarët e Paul Raskin nga Iniciativa e Tranzicionit të Madh se si krijohet një “Rendi i Ri Tokësor” totalitar, që do të zëvendësohet në planin afatgjatë nga një qeveri demokratike globale (Federata e Tokës) me një Kushtetutë Botërore. [5]

“Pandemia e COVID-19 ka nënvizuar dështimin katastrofik të një qasjeje të çdo vendi për shëndetin publik, dhe interesat ekonomike kombëtare, në vend të nevojave globale, vazhdojnë të dominojnë diskutimet e politikës klimatike, duke hapur rrugën drejt kaosit klimatik.

Nën Parlamentin Botëror me tre dhoma hyjnë katër agjencitë kryesore të qeverisë së Federatës së Tokës: sistemi i Gjykatës së Lartë Botërore, Ekzekutivi Botëror, Sistemi Botëror i Zbatimit dhe Ombudsmani Botëror. [6] – Glen T. Martin, Kushtetuta e Tokës

Vizioni është që një botë paqësore dhe harmonike në ekuilibër të krijohet përmes krijimit të një Federate Botërore me një Parlament Botëror, Qeveri Botërore dhe një Gjykatë Botërore. Këto janë ide që kanë qarkulluar prej kohësh në Klubin e Romës dhe kanë lidhur ngushtë qarqet e New Age. Pyetja është se si një sistem i tillë i ri global i pushtetit do t’i shpëtonte fatit të rrëmbimit nga të njëjtat interesa që krijuan sistemin tonë aktual të korruptuar dhe të dështuar? Kjo është në funksion të atyre që mbështesin projekte të tilla si Tranzicioni i Madh (i iniciuar me kapital fillestar nga Steven Rockefeller). Ajo që po ndodh është më tepër një metodë për të na çuar në zgjidhjen e tyre përfundimtare në formën e një sistemi kontrolli teknokratik global.

Megjithatë, ka shumë pak gjasa që ky plan të ketë sukses. Ndërgjegjësimi po përhapet si zjarr i egër dhe paniku i elitës rritet ndërsa narrativa e tyre shkatërrohet dhe njerëzit bëhen gjithnjë e më imun ndaj propagandës. Prandaj të gjithë inkuizitorët dhe “kontrolluesit e fakteve” që ruajnë me zell narrativën dhe ndihmojnë në drejtimin e opinionit publik në drejtimin “e duhur”. Atyre me siguri duhet t’u besohet pasi, për shembull, David Roy Thomson, Kryetar i Korporatës Thomson Reuters, është një alumni i Liderëve Globalë të së nesërmes, klasa e vitit 1993.

Tani është koha për të marrë kontrollin e fateve tona dhe për të shmangur rënien në kurthe të reja.

/Stopfake.al/